Centro Termal
en Bande
Actuar no claro, entender o centro termal como un lugar de relaxación persoal, un refuxio no medio do bosque, un oasis.
Un dos mananciais utilizados pola civilización romana na brutal expansión do seu imperio atópase ás marxes da Vía Nova, encargada de unir Braga con Astorga. Formando parte seguramente dun complexo maior aínda por descubrir, “A Cidá”, son as termas de Bande. Seguramente utilizadas como zona de aseo próxima ao campamento romano de Aquis Querquennis, un complexo arqueolóxico de grandes dimensións.
É aquí onde se proxecta a realización dun Centro Termal, para o aproveitamento das augas termais procedentes do manatial, ás beiras do encoro de as Conchas.
​De partida atopámonos con dous condicionantes fundamentais, a liña de máxima inundabilidade e o leito de policía, que acotan a posición do edificio na parte superior da parcela.
​Unha parcela totalmente rodeada de arboledo en todo o seu perímetro, pero cun claro na súa zona central. No seu linde Este atopámonos coa Vía Nova, e no Sur co bordo do encoro, a escasos metros continuando polo bordo do encoro cara ao Oeste temos as antigas termas romanas, non sempre visibles debido á oscilación do nivel do encoro.
​Propoñemos actuar no claro, entender o centro termal como un lugar de relaxación persoal, un refuxio no medio do bosque, un oasis. Para iso ordénase o espazo en 2 eixos fundamentais, uno Norte-Sur (Cardo) e outro Este-Oeste (Decumano), desde os eixos orixínanse os 4 focos xeradores do proxecto, encargados de facer que o edificio forme parte do existente, 3 trazos, ser parte do bosque abríndose ao claro.
Levántase sobre un basamento, que o independiza do paseo peonil ao bordo do encoro, unha xeometría que xoga co usuario, introdúcese no bosque, voa por encima do paseo como as copas das árbores, xera diferentes espazos, máis pechados, máis abertos, de paso, de estar,...
Coma se dunha escavación arqueolóxica tratásese, unha malla serve de base para distribuír o centro termal, mediante a cal se ordenan e distribúen os espazos. Sobre ela apóiase tamén a estrutura, elementos puntuais e verticais distribuídos baixo a cuberta, coma se dunha continuidade do bosque tratásese. A proposta xerada como unha superposición de ordes.
Accédese desde o lado Oeste a través dunha cuberta que se levanta para indicar o acceso, transcórrese por un espazo cuberto entre o bosque e o claro, que che dirixe cara aos vestiarios. Nesta zona de acceso atopámonos coa cafetería e zona informativa, de libre acceso para calquera usuario. A peza da recepción faranos de filtro entre o interior e o exterior.
Unha vez dentro predomina a circulación lonxitudinal, que nos deixa ao carón a zona de piscinas e noutra a de tratamentos medicinais, saunas, etc.
A zona de baño atópase totalmente aberta ao claro, buscando a maior entrada de luz posible e diálogo co exterior. Cara ao bosque unha serie de caixas xeran aberturas intermitentes cara á zona arborizada.
Distinguimos os principais tipos de piscinas, tepidarium caldarium e frigidarium acompañadas de zonas con piscinas terapéuticas e lúdicas. Todas elas contan coa súa versión interior e exterior, sendo a elección totalmente libre polo usuario.
Unha barreira vexetal no bordo do basamento axuda a protexerse das vistas desde o encoro, xerando así total intimidade dentro do complexo.
E é que o centro termal pretende facer formar parte ao usuario da súa contorna, busca as situacións intermedias, o estar fose cuberto por árbores, estar fose baixo a cuberta, fóra descuberto ou totalmente no interior, podendo gozar do percorrido termal dunha maneira lineal ou totalmente independente.
En todo momento a edificación queda contida por encima da zona de servidume, a banda de 5m de ancho desde a cota +549,00m. Por baixo desta liña disponse o acceso e o aparcamento, así como o paseo de bordo que xera a conexión coas termas existentes, toda esta plataforma atópase por encima da máxima cota inundable para favorecer o seu mantemento, só no punto onde se conecta coas termas existentes a cota diminúe, xa que estas termas atópanse por baixo do devandito nivel.
A proposta resólvese mediante muros de cachotería de granito, que se encargan de xerar o paseo de bordo e o basamento sobre o que se asenta o centro termal. Sobre o basamento as caixas de madeira acollerán o programa máis privado e servirán xunto cos elementos metálicos verticais de soporte á cuberta vexetal.
Ten unha clara versatilidade en canto á distribución dos espazos e piscinas, xa que a modulación e disposición das pezas permite xogar coa total liberdade, intercambiándoas, eliminándoas ou podendo xerar novos elementos. Deste xeito a posible ampliación queda garantida, podendo estenderse o basamento en dirección Oeste e en consecuencia continuar dispoñendo piscinas, cabinas, saunas, vestiarios, etc; o crecemento está asegurado.
​
​
​
​
​
